Gün batarken...
Ben senin bana doğuşunu sevdim;
Ay ışığım olup karanlık gecede,
Kara geçmişimi aydınlatışını sevdim.
Senle yeniden doğmayı, senli havayı solumayı,
Ufuklara bakıp umutlanmayı;
Ben, senin okyanus derinliği gözlerinde
Hayaller kurmayı sevdim.
Senin bana gelişini
Gün batımı kızıllığı özlemlerimde,
Alev sıcaklığı ayrılıklarda bekledim.
Ben, senin bana her gelişinde,
Bende batışını sevdim.
Anladım geç kalmışım aşka,
Zamana seni ekledim.
Günüm oldun, beni zamansız koydun.
Ben senin zamana karşı duruşunu sevdim.
Ve şimdi
Yalın ayak bir çocuk çaresizliği
Elimde kalan.
Umut kırıntıları olmuş cebimde bozukluk.
Al, bütün hepsi senin işte.
İster sakla, ister at,
İster adına de çocukluk.
